Black Pearl Morado Torpeda - behawioralne doświadczenia ekonomisty

[guest]

Black Pearl Morado Torpedo – behawioralne doświadczenia ekonomisty

Zadałem kilku studentom zarządzania pytanie: jakim dobrem w kontekście teorii ekonomii są cygara? Przewidziałem wszystkie odpowiedzi, a były takie same – każdy z nich stwierdził, że cygara są dobrem wyższego rzędu (dobra luksusowe).

Zadałem drugie pytanie: czy palisz lub chociaż masz w jakiś sposób do czynienia z cygarami? Wszystkie odpowiedzi brzmiały NIE.

Ten case potwierdził moje dotychczasowe przemyślenia na temat postrzegania przez cygarowych laików cygar, a co ważniejsze ludzi, którzy palą cygara. Wg teorii ekonomii dobro luksusowe to takie dobro na które popyt rośnie szybciej niż dochody. Drugą cechą jest cena – nie jest dostępna dla ludzi o małych i przeciętnych dochodach. Trzecia cecha – nie są to dobra bez których nie można żyć.

Czy cygara są dobrem luksusowym? Z punktu widzenia ekonomisty nie palącego cygar i nie posiadającego znajomych, którzy cygara palą – z pewnością TAK. Tak samo TAK jak BMW, czy garnitur ZARA. Z punktu widzenia ekonomisty palącego cygara i posiadającego podstawową wiedzę na ich temat oraz, co najważniejsze znającego innych ludzi, którzy cygara palą – stanowczo NIE, cygara nie są dobrem luksusowym. Nie trzeba mieć wysokich dochodów, jeździć BMW i chodzić w garniturze ZARA, żeby palić cygara regularnie. Zdaniem tego drugiego ekonomisty cygara są dobrem normalnym, czyli takim na które pozwolić może sobie każdy kto chce, a popyt na nie bezsprzecznie rośnie proporcjonalnie wraz ze wzrostem dochodów. Zwiększenie popytu nie oznacza bowiem zwiększonej konsumpcji, ponieważ cygara oprócz tego, że się pali to również się kolekcjonuje.

Temu drugiemu ekonomiście cygara kojarzą się jednak z luksusem, ale nie tym z teorii ekonomii, ale zdecydowanie w kontekście estetycznym oraz w zakresie odczuwania przyjemności. Jest to odczucie indywidualne i poprzez to subiektywne. W moim odbiorze nie wystarczy, żeby cygaro smakowało dobrze lub bardzo dobrze. Luksus w ujęciu behawioralnym (moim) pojawia się wtedy, gdy oprócz odczuwania dużej przyjemności fizycznej odczuwam też dużą przyjemność estetyczną. Oznacza to, że dla mnie cygaro jest synonimem luksusu jeśli oprócz walorów smakowych posiada wytworny charakter.

Cygaro, które dzisiaj palę jest empirycznym dowodem wszystkiego, co napisałem.

Jego metryczka:
Wrapper: African Cameroon
Binder: Nicaraguan-grown Habano
Filler: Nicaragua
Torpedo (6.25" x 52)

Wyprodukowane w Nikaragui w fabryce Torano w Estelii dla Burlwood Group Inc. Cena za jedno cygaro to średnio $8,5.

Cygaro z oceną 92 uplasowało się na 16 miejscu rankingu TOP 2008 magazynu Cigar Aficionado:
http://www.cigaraficionado.com/Cigar...2008_16,00.htm

Palę drugi egzemplarz z dwóch zakupionych w nickscigarworld.com w ramach takiego samplera: http://www.nickscigarworld.com/bestcigarsoftheyear.html

Cygaro posiada niewątpliwie wytworny charakter. Jest zawinięte w cedr i wykończone przy stopie fioletowym, materiałowym pierścieniem. Papierowy pierścień jest stonowany i oprócz nazwy linii cygar i drobnych elementów graficznych posiada wizerunek kobiety ozdobionej jak się domyślam naszyjnikiem z pereł. Cygaro wygląda bardzo elegancko i dostojnie.

Po zdjęciu „ubranek” moim oczom ukazuje się wspaniała torpeda. Ma piękny oleisty brązowy wrapper z małą ilością dyskretnych żyłek. Jest gładkie, perfekcyjne pod względem konstrukcji. W dotyku twarde, bez różnic na całej długości. Pachnie bardzo aromatycznie dobrym gatunkowo tytoniem.

Cygaro otworzyłem v-cut’em. Na sucho, mimo małego otworu ciąg miało idealny. Na sucho odczułem wyraźne aromaty tytoniu i owocowe. Odpaliłem zapalniczką bez problemu, równo jak od żyletki.

Zwykle dzielę cygara na tercje, ale w tym przypadku nie miało to sensu. Cygaro przez całą swoją długość smakowało ultra wyśmienitym tytoniem, dyskretnymi ziołami połączonymi z nutami drzewnymi. Nie jest to może moja wymarzona kompozycja smaków, ale ze względu na jej „czystość” i harmonię, a przede wszystkim jakość, sprawiła mi ogromną przyjemność. Jedyna różnica pomiędzy początkiem, a końcem to moc, która zaczęła się od małej plus, a następnie wzrastała, żeby na samym końcu pretendować do dużej. Miernikiem tego może być szklanka widoczna na zdjęciach, a w zasadzie relacja poziomu wypełniającej ją wody mineralnej do długości cygara.

Nacięcie v-cut’em było jak we wszystkich moich torpedowych przypadkach błędem. Mimo, że na sucho ciąg wydawał się satysfakcjonujący, to po odpaleniu, żeby tak pozostało musiałem użyć obcinarki. I ciąg przez całą dwugodzinną przygodę był bardzo dobry. Cygaro bez żadnych zbytnich zabiegów spalało się równo. Wydzielało duże ilości bardzo aromatycznego, kremowego dymu. Popiół jest zwarty i nie spada byle gdzie. Co 1,5 – 2 cm sam się go pozbywałem. Jest jasno szary.

Reasumując:

Black Pearl Morado Torpeda w kontekście teorii ekonomii nie jest dobrem luksusowym. Kosztuje po przeliczeniu ok. 24 pln. Moim zdaniem może sobie na nie pozwolić każdy kto ma ochotę i nie musi czekać, aż mu dochody wzrosną. Jak mu zasmakuje to po premii rocznej może kupić pudełko. Trzeci warunek klasyfikacyjny jest niezwykle subiektywny. Rozpatrywanie go zależy od hedonistycznych skłonności i …. poczucia humoru. Ja bez cygar nie mogę już żyć. Są dla mnie tak samo niezbędne jak chleb i mleko Nie oznacza to oczywiście , że są dobrami podstawowymi.

W ujęciu behawioralnym Black Pearl Morado Torpeda jest dla mnie synonimem luksusu. Sprawiło mi bardzo dużo przyjemności. Przyjemności, które w moim hedonistycznym rankingu mieszczą się w pierwszej dwójce i które sprawiają, że zapominam o bożym świecie. Do tego cygaro było wytworne, pięknie opakowane, czego brakuje np. wszystkim cygarom kubańskim, mimo, że do większości z nich pod względem doznań smakowych przyczepić obiektywnie za bardzo się nie można.

Polecam