Cohiba Coronas Especiales

Niedzielne popołudnie :szcz:, jak co tydzień obfituje w wydarzenia sportowe podawane z bezpiecznym opóźnieniem :whatever:, aby lud się nie zszokował gdyby coś się wydarzyło obscenicznego.
Siadłem na kanapie wyłączyłem net,zapodałem TV i udałem się do Texasu, :ss:aby popatrzeć jak panowie w kaskach uganiają się za jajowatą piłką.
Mecz był ważny, ważą się losy dalszej gry Dallas,San Diego chce umocnienia pozycji lidera w swojej Dywizji.
Zaczyna się
Hymn, flagi, armia z sztandarami i cała reszta ceremoniału, wielu by powiedziało szopki :nunu:, ale to taki medialny patriotyzm.
Siedząc wygodnie, dupsko na kanapie nogi wyciągnięte na stole
oddałem się rozrywce dla plebsu.
Czegoś nagle mi zabrakło, za dużo plebsu za mało elitaryzmu. Miałem prawie wszystko, ale…
Tym czymś, czego brakowało mi było cygaro.
No właśnie po dwóch tygodniach rozbratu, wciąż odczuwałem brak w swoim otoczeniu, jednym słowem nie odzwyczaili mnie.
Zdecydowanym ruchem wstałem z kanapy, udałem się do humidora po zaplanowany cygarowy dodatek.
Wybór był nadspodziewanie szybki, w myśl a dlaczego by nie…
Wypadło na
Cohiba Coronas Especiales:
Długość: 6 cali
Ring Gauge: 38
Laguito No2
Box Kod: ABO OCT 2007

Wraz z Lancero to najdłużej produkowane cygaro marki Cohiba.

Cygaro wyciągnąłem z humidora stojącego w nieoświetlonej części pokoju, lekko po omacku i byłem mile zaskoczony, gdy już wróciłem na kanapę i zobaczyłem jak wygląda moja wybranka.
Całkiem przyzwoita sztuka się mi trafiła, smukła tylko niewielkie widoczne żyłki nadawały mu autentycznego wyrazu faktury liścia tytoniu.
Ładny kolor, często używa się w terminologii cygar colorado claro, z lekkim połyskiem, gładkie pod palcami.
Okrywa wydziela charakterystyczny bogaty aromat, słodkiego tytoniu, lekkich przypraw oraz skóry.
Ciąg na sucho wydawał się lekko ciasny, ale w granicach tolerancji.

Po rozpaleniu cygara poczułem delikatny zapach łagodnego tytoniu wydźwięk słodyczy łąk oraz kawy ziarnistej.
Smak był zaskakująco przyjemny, łagodny kremowy dym, w dość obfitej ilości lekko słodki, drzewny, wytrawnie ziemisty.
Cygaro prezentowało się prostą linią spalania.
Ładny szaro-czarny kolor popiołu, który był solidnie zwarty z cygarem, niełuszczący się jakby nie od Cohiby.
Całkiem przyjemny początek, tego właśnie mi było potrzeba.

Kiedyś byłem antagonistą tej marki, coś mi w tych cygarach zawsze przeszkadzało, nie spełniały pokładanych w nich moich oczekiwań.
Teraz jest inaczej, dojrzewam do zrozumienia Cohiby, zaczynam rozumieć, co oferuje palącemu.

Poczucie chwilowego hedonizmu, to jest to, co daje dobra Cohiba.

Zaczynając palenie nie myślałem o robieniu niczego innego niż oglądanie meczu w oparach doskonałego dymu.
Pozycja, jaką miałem była tak wygodna, że leniwcem zaczęło trącać ze mnie.
Bardzo niechętnie przemogłem się i postanowiłem kliknąć kilka fotek w czasie hedonistycznej chwili.
Początkowy profil cygara wykazywał się dymem łagodnym kremowym z nutą cedru podszytą lekkimi ziemistymi ziarnami kawy.

Mecz nuda, formacje obronne biorą górę nad atakami przeciwników i nic się ciekawego nie dzieje, żadnych spektakularnych akcji powodujących szybsze bicie serca.

Natomiast druga tercja CE była wciąż łagodna, cygaro średnio zabudowane, na pierwszym planie dostarczało odrobinę przypraw z pieprzem, ziarna kawy lekko słodzone i cedr na finiszu.
W sumie nic wielkiego, ale jakby danie podane w bardzo dobrej restauracji z odrobiną przemyślnego profesjonalnego podejścia, że to restauracja jest dla klienta a nie na odwrót.
Zupełnie nie ma się, do czego przyczepić wszystko to, co daje cygaro powoduje rozluźnienie, entuzjazm relaks, czyli to wszystko, czego oczekuje od tej chwili z cygarem.
Bardzo wyraźnie delikatny kremowy dym, powodował chęć łaknienia go w obszerniejszej ilości.
Tylko, że jeśli weźmie się za cygaro zbyt łapczywie, profil cygara zmienia się w dość mało przyjemną zapiekankę dymną, tak, więc
Z cygarem trzeba delikatnie i spokojnie.

Dwa, do trzech płytkich pociągnięć chwila zatrzymania i rozkoszne ciepło w gardle i przyjemny smak na języku i o to chodzi.
Tak prezentują się wielkie cygara, dają to co od nich oczekujemy i nieważne ile kosztują w tym wszystkim chodzi właśnie o to aby cygaro niezależnie od ceny stało się dla nas wielkim cygarem.

Szkoda, że często zawodzą i tak nie jest, ale jeśli już jest to trzeba się cieszyć tym momentem jak najdłużej się da.

Trzymam, więc cygaro i zapominając o meczu przyglądałem się jak spokojnie unosi się dym z nad popiołu.
Kiedy przestawał ulatniać się przyciągałem cygaro do swych ust i dawałem mu pocałunek pożądania a ono oddawało mi się bez reszty wspaniałym gładkim lekko słodko-ostrym dymem, okraszonym kwiatami ziemi pełnych ziarnem kawy uprażonych wraz z drobinami ziemi.
Cygaro nie oferuje fajerwerków, więc trzecia część cygara była tak samo dobra z lekko cieplejszym dymem, wypaliłem to cygaro do poparzenia palców.

Cohiba Coronas Especiales nie było moim ulubionym cygarem w linii Cohiba, zresztą sama marka nie jest moim szczytem pożądania codziennego palenia.
Jest pewnego rodzaju odskocznią, czymś świątecznym jak obiad w dobrej restauracji i niech tak zostanie, tym bardziej, że rachunek za ten obiad jest do przełknięcia.
Cohiba jako codzienne palenie to nie dla mnie cygara, ale nie powiem, że ich nie lubię, no, bo jak można nie lubić jeść w dobrych restauracjach.
Przynajmniej raz w tygodniu :D.
Chcę spróbować wszystkie cygara tej marki i zobaczyć jak się prezentują, aby móc wybrać sobie te dwa najlepsze.
Jeszcze długa droga pozostała do przejścia.
Myślę, że warto zapoznać się z tym cygarem, sporo ludzi, którzy znają się na cygarach twierdzą, że to najlepszy format.
To cygaro razy dwa mógłbym palić jednocześnie, pewnie wtedy nasyciłoby mnie w 100% :ss::ss:.
Jedna sztuka to za mało :).
Cygaro musiało się skończyć :bh:, szczęśliwie skończyło się w dobrym momencie mecz nabierał rumieńców :thumbup:.
San Diego pokonało Dallas 20:17 ten mecz jak się później okazało był dopiero początkiem prawdziwych emocji, które zapewnił mecz filadelfijczyków z nowojorczykami tam się dopiero działo.
Filadelfia 45: NY Giants 38 to był mecz godny dużego cygara.