Paliłem dzisiaj....

Jakoś po tym dzisiejszym Padronie było mało i grzebałem w kubańskiej skrzynce i wygrzebałem Partagasa Serie D No 5. Z 10 już ich wypałiłem dotąd i dla mnie to pewniak. Przerwa była jednak dłuższa i ten egzemplarz miał coś nowego. Oprócz tego, że smakował jak poprzednie tj. jak kremowo, jedwabisto, tytoniowy sznikers to po raz pierwszy pokazał ROGI. I to jakie! Do takiego malucha spożyłem litr wody. Mój organizm zwykle śmieje się z takich rzeczy jak nadmiar nikotynowej mocy, ale tym razem poczuł respekt i krzyszał: WODY. Nie był to jakiś niemiły przesyt, czy jakaś haniebna smoła, ale ulatniająca się w kremowym, słodkim dymie zdradliwa moc. Konia by powaliła, a co dopiero Blesa. Następne za miesiąc z wiaderkiem wody na wszelki wypadek.

Zróbcie sobie ściezkę z chili, cukru pudru, białego pieprzu i jakiś aromat pomarańczy. Głęboki wdech nosem i... Poczujecie to co ja czułem paląc La Flor Dominicana Ligero Carajos. Cygaro małe, ale krzepkie, smaki jak w starszym bracie ( Chisel) ale szybciej osiągalne i bardziej intensywne. Piękne palenie do dobrej herbaty. Raczej w dużym kubku ( niektórzy aficionado obecni w Brennej znają rozmar mojego kubka na herbatę do cygar:thumbup:
Rano Don Felo Felitos. Lubię bardzo to cygaro, prosty smak tytoniu, wyraziste, bez cudów, ale zadowala. Jacek coś ostatnio marudził na Don Felo Felitos, ale ja wciąż zamierzam głosić dobrą opinie o tym cygarze

Kończę Monte Open Eagle (drugie w karierze) i polecam ........... Edmundo.

Dziś w CK Oberży w uroczym towarzystwie młodej kobiety wypaliłem National Brand Cuban Seed Rothschild. Kraj pochodzenia: Honduras. Długość: 12,70 cm (5.00"). Średnica: 1,98 cm (50). Wrapper (pokrywa): Jamastran Connecticut. Binder (zawijacz): Cuban Seed. Filler (wkładka): Cuban Seed.
Kilka tygodni temu Bles73 przejechał się ostro po tym cygarze i dwóch innych pisząc, że musiał je odłożyć po 1-1,5 cm gdyż – jak stwierdził – „nie znosi smaku waty cukrowej, takiej jaką serwują na festynach i w cyrkach”. No cóż, słodycz była na początku, ale nie odpustowa, raczej przyjemny smak landrynek jaki pamiętam z dzieciństwa. Malał on w trakcie palenia robiąc miejsce innym smakom, których z uwagi na zbyt małe cygarowe doświadczenie nie potrafiłem odgadnąć, ale na tyle miłych, że przez moment nie przyszło mi do głowy, by NBCSR odłożyć. Wręcz przeciwnie, uważam, że to interesujące cygaro o świetnym wyglądzie, dobrym ciągu, w końcówce może nieco szorstkie, ale ogólnie półtorej godziny przyjemnego palenia.
Błażej, wróć do tego cygara i spróbuj przebrnąć przez początek pierwszej tercji, a przekonasz się, że jest dobre. Jak znów cię odrzuci, to mogę twoje NBCSR - jak pięknie zwykł to ujmować Don Lecho - "przytulić" :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez bles73

Kończę Monte Open Eagle (drugie w karierze) i polecam ........... Edmundo.

---

Edmundo jeszcze nie paliłem ale świeżaka Eagle dziś w Graciarni. Nie podszedł mi za bardzo smakowo - taki niezdecydowany smak. Po połowie moc wzrasta, a smak jest ok ale tylko tyle - dziś mi nie podeszło. Dodatkowym uprzykrzeniem było bardzo nierówne spalanie - na początku poszło wnętrzem, ale to wina niestety pękniętej stopy (takie niestety dostałem), później co chwila musiałem poprawiać jetem. Reszta poczeka czas dłuższy - moze coś z tego za jakiś czas będzie.

Cygarem ratunkowym było 10letnie Vegas Robaina Familiares - spalanie dobre smak na samym początku lekko kontrowersyjny ale później bardzo dobry.

Gran Habano Habano #3 Rothschild

Jak zawsze dobre i satysfakcjonujące palenie.

r

Wczoraj do degustacji wina aroniowego i jabłkowogruszkowego (dopiero co zlanego:wr:) potrzebne było coś pewnego a zarazem mocnego. wybór padł na rocznego indiańca super fuerte w formacie toro i jak zwykle to była słuszna decyzja. Cygaro niedrogie jakieś dwa baksy a zawsze miło z nim spędzam czas i nie zawodzi

Cytat:

---

Zamieszczone przez klepitko

Wczoraj do degustacji wina aroniowego i jabłkowogruszkowego (dopiero co zlanego:wr:) potrzebne było coś pewnego a zarazem mocnego. wybór padł na rocznego indiańca super fuerte w formacie toro i jak zwykle to była słuszna decyzja. Cygaro niedrogie jakieś dwa baksy a zawsze miło z nim spędzam czas i nie zawodzi

---

Cygaro wyśmienite, tylko głowa boli cholernie, ciekawe dlaczego... :hmmm

pewnie od tomahawka tego indiańca...

Nie ma to jak zapalić coś wyjątkowego na koniec tygodnia ciężkiej harówki i tygodnia obłędnego, bo do połowy człowiek jeszcze jak to Jacek napisał był jedną półkulą mózgu w Brennej, a druga musiała robić za dwie.

To coś wygląda prześlicznie. Jest w formacie preferido. Piękny ciemny, oleisty wrapper Honduran Habano. Doskonale wykonane. Piękny biały, ogromny pierścień z czarnymi i srebrnymi napisami. Rozmiary słuszne, bo 6 x 60.

Binder z Kostaryki. A w samym środku kosmopolitycznie: Nikaragua, Kolumbia, Honduras i Dominikana. Skręcone w Republice Dominikany.

Ciąg na sucho w sam raz z leciutkim oporem, ale wiadomo - to nic jeszcze nie znaczy. Na sucho już czuć, że będzie niesamowite, bo już delikatnie owoce, wspaniały tytoń i to co zawsze czuję w My Father - bergamotka.

Odpalone i zaczyna się uczta. Od razu uderza zestaw tropikalnych owoców, ale nie jakichś tam kwaśnych, mdłych tylko takich ..... nie wiem :) Do tego dochodzi smak najlepszego na świcie earl gray i wspaniały zapach lasu po deszczu. Dym obfity i niezwykle gęsty. Mleczny.

Cygaro pali się równo, żadnego kłopotu ze startem w preferido. Nie gaśnie, nic nie ucieka do środka, a ciąg idealny. Popiół taki jak fryzura pięknej brunetki w kwiecie wieku, która ma za nic takie bzdury jak farbowanie włosów. I tak trzymać!

Dalej jest coraz lepiej. Zero nudy jak to bywa z wyrobami z pewnej innej karaibskiej wyspy. W drugiej tercji dochodzą rodzynki i elegancka słodkość, nie wata cukrowa z cyrku, czy festynu, tylko wedel z filiżanki, aż smak zaczyna ciemnieć. Na początku miało moc taką prawie średnią, a pod koniec dugiej tercji przeszło granicę średniej, ale nie pogalopowało zbytnio w kierunku pełnej.

Trzecia tercja to rozpacz i złość ..... bo zaraz się będzie kończyć. Ale jeszcze trochę się pocmokamy. Smaki już w zasadzie te same, co w drugiej, ale coraz bardziej się przeplatają, przenikają i łączą w jeden, trudny do nazwania, świetny, unikalny, jeszcze takiego nie czułem. Cygaro świetnie zbalansowane, nie daje żadnych przeskoków i nie ma w nim żadnych skrajności. Przejścia są płynne i ledwie zauważalne.

Na końcu ostry ból w klatce piersiowej, ale nie spowodowany przesytem nikotyny, ale tym, że odłożyć trzeba.

Paliłem 1,5h, może za szybko, ale nie odbiło się to negatywnie. Zaraz po odpaleniu miałem iść po szklankę wody, ale nie poszedłem i chyba jeszcze po zakończeniu poczekam z jakąkolwiek konsumpcją kilka godzin i będę bezczelnie mlaskał.

Zjawisko. Dla mnie w osobistym rankingu tych wyjątkowych, co to nie wypada ich kopcić w banalnych okolicznościach i zbyt często, tak jak GoF, to cygaro jest w ścisłym peletonie. Od dzisiaj, bo dzisiaj to był nasz pierwszy raz. Do tego peletonu nie pasuje tylko cena, bo w przeliczeniu na naszą krajową walutę wychodzi 30 pln. W skrzynce leżą jeszcze churchill, toro, torpedo i robusto. Cygara wyprodukowane na 80 - tą rocznicę marki.

Robusto, żeby nie było za dobrze :nunu: wyjedzie do tego, kto pierwszy napisze, co paliłem :D Aha ! Zawody krajowe, bo za Wielką Wodą to za łatwe :D